De weg naar, en rondom Bariloche
Door: Harry
Blijf op de hoogte en volg Harry en Erica
16 November 2014 | Argentinië, San Carlos de Bariloche
Ja hoor, daar zijn ze weer. Gisteren een dag gehad die volledig in het teken stond van reizen. Van 10 uur 's morgens te 10 uur 's avonds in en rond bussen gezeten.
We vertrokken van "grand Central station" in Pucon. Dat is niet veel meer dan een een braak liggend stukje terrein dat met een golfplaten dak is overdekt. dan met een redelijke bus naar San Martin de los Andes. Een slaperig plaatsje in de Andes, zoals de naam al doet vermoeden. Nog een keer een stop gemaakt om via de Zeven Merenweg, af te steven op San Carlos de Bariloche, kortweg Bariloche. We kwamen daar om 21.30 uur op het busstation om vervolgens met Formule 1- taxi's naar ons hotel te worden vervoerd. De gemiddelde snelheid van de taxi's lag rond de 100km/u binnen de bebouwde kom, als je het daarmee mag vergelijken. Een aantal reisgenoten zocht nog even een Ierse pub op; wij ons bed. Een lange dag van niks doen is soms vermoeiender dan een hele dag lekker bezig zijn......
De volgende morgen, het is nu inmiddels zaterdag 15 november, staat er een busrit op het programma. Eerst ontbijten we in de zaal die uitzicht biedt op het prachtige meer waaraan ons hotel is gelegen. Voordat we met de bus vertrekken, gaan Fabian, Richard en ik geld wisselen voor degene groep op de zwarte markt. Dat is een bijzonder klusje. Feitelijk heeft de Argentijnse regering de koers van de peso tenopzichte van de us dollar vastgelegd. Voor een dollar krijg je 8,008 peso's. Op de zwarte markt daarentegen gelden andere wetten en andere prijzen. Met een beetje onderhandelen krijg je voor een dollar iets meer dan 12 peso's. Maar dan moet je dollar wel uit grote coupures bestaan en onbeschadigd, anders levert hij aanzienlijk minder op.
Feitelijk waten Richard en ik de bodyguards van Fabian, onze reisleider. Hij had het geld van de groep, inmiddels zo'n 7.000 dollar en hij spreekt vloeiend Spaans. Hij woont normaliter ook in Peru. Fabian had ons verzekerd, dat we wel zouden worden aangesproken met señor ...cambio, change dollars? En ja hoor, zo geschiedde ook. Na twee keer onderhandelen met verschillende wisselaars, verkozen we de derde om daar onze vakantie dollars om te zetten in peso's. Wij met biljetten van 100 en 50 dollar, zij met biljetten van 100 peso's. Je moet eens weten hoe groot de berg geld is die dat uiteindelijk oplevert. We hebben met z'n drieën een kwartier biljetten staan tellen! Uiteindelijk weer met een rugzak met geld, terug naar het hotel. Het was eigenlijk best wel grappig om dat mee te maken. Je kon zo ziet wie je aanging spreken om geld te wisselen, het waren allemaal mannetjes met foute felgekleurde zonnebrillen en leren jekkies.
Terug naar de dag van vandaag. De busrit. Een rondje in de buurt van Bariloche en het meer van (wat Erica noemde :) Wappie Wappie. Echt waar, zelden zo iets moois gezien: we gingen met een skilift acht minuten omhoog en kwamen op een top van een heuvel doe uitzicht gaf aan de omgeving. Prachtige vergezichten, eilandjes, schiereilanden, besneeuwd bergtoppen, zo mooi, je wist niet wat je moet fotograferen!!! Het kon ook nooit op maar een foto. We zullen een paar plaatjes bijvoegen. Op Erica's Facebook pagina staat ook een mooi filmpje. De rest van de busrit liet ook Noord Patagonië van zijn mooiste kant zien. Alle kanten van de wegen waren een grote gele zee van bloeiende brem. We kwamen langs misschien wel het duurste hotel van zuid Amerika met kamerprijzen van
700 tot 13.000 (.......) dollar per nacht!! Best een aardig hotel maar voor die prijzen is er vast wat leukers te doen.
De avond stond in het teken van het beste biefstuk restaurant van Argentinië. Hoewel ik inmiddels voor 80 procent vegetariër ben, moet ik zeggen dat deze kogelbiefstuk echt de beste was die ik ooit gegeten heb. Met zijn ruim vierhonderd gram, kwam ik aardig aan mijn trekken! Ook Erica heeft een leuke avond gehad. Naast de biefstukken stond er niets ander op het menu D bijgerechten als patat en salade. Dat was dan ook haar diner. Probleemloos offerde zij zich op om gezellig mee te gaan voor deze speciale avond (voor vleeseters). Na afloop nog een biertje (Harry) en een Fanta (Erica) gedronken met wat reisgenoten. De zondag is inmiddels begonnen. Ik ga nu ook lekker slapen. Groet, Harry
We vertrokken van "grand Central station" in Pucon. Dat is niet veel meer dan een een braak liggend stukje terrein dat met een golfplaten dak is overdekt. dan met een redelijke bus naar San Martin de los Andes. Een slaperig plaatsje in de Andes, zoals de naam al doet vermoeden. Nog een keer een stop gemaakt om via de Zeven Merenweg, af te steven op San Carlos de Bariloche, kortweg Bariloche. We kwamen daar om 21.30 uur op het busstation om vervolgens met Formule 1- taxi's naar ons hotel te worden vervoerd. De gemiddelde snelheid van de taxi's lag rond de 100km/u binnen de bebouwde kom, als je het daarmee mag vergelijken. Een aantal reisgenoten zocht nog even een Ierse pub op; wij ons bed. Een lange dag van niks doen is soms vermoeiender dan een hele dag lekker bezig zijn......
De volgende morgen, het is nu inmiddels zaterdag 15 november, staat er een busrit op het programma. Eerst ontbijten we in de zaal die uitzicht biedt op het prachtige meer waaraan ons hotel is gelegen. Voordat we met de bus vertrekken, gaan Fabian, Richard en ik geld wisselen voor degene groep op de zwarte markt. Dat is een bijzonder klusje. Feitelijk heeft de Argentijnse regering de koers van de peso tenopzichte van de us dollar vastgelegd. Voor een dollar krijg je 8,008 peso's. Op de zwarte markt daarentegen gelden andere wetten en andere prijzen. Met een beetje onderhandelen krijg je voor een dollar iets meer dan 12 peso's. Maar dan moet je dollar wel uit grote coupures bestaan en onbeschadigd, anders levert hij aanzienlijk minder op.
Feitelijk waten Richard en ik de bodyguards van Fabian, onze reisleider. Hij had het geld van de groep, inmiddels zo'n 7.000 dollar en hij spreekt vloeiend Spaans. Hij woont normaliter ook in Peru. Fabian had ons verzekerd, dat we wel zouden worden aangesproken met señor ...cambio, change dollars? En ja hoor, zo geschiedde ook. Na twee keer onderhandelen met verschillende wisselaars, verkozen we de derde om daar onze vakantie dollars om te zetten in peso's. Wij met biljetten van 100 en 50 dollar, zij met biljetten van 100 peso's. Je moet eens weten hoe groot de berg geld is die dat uiteindelijk oplevert. We hebben met z'n drieën een kwartier biljetten staan tellen! Uiteindelijk weer met een rugzak met geld, terug naar het hotel. Het was eigenlijk best wel grappig om dat mee te maken. Je kon zo ziet wie je aanging spreken om geld te wisselen, het waren allemaal mannetjes met foute felgekleurde zonnebrillen en leren jekkies.
Terug naar de dag van vandaag. De busrit. Een rondje in de buurt van Bariloche en het meer van (wat Erica noemde :) Wappie Wappie. Echt waar, zelden zo iets moois gezien: we gingen met een skilift acht minuten omhoog en kwamen op een top van een heuvel doe uitzicht gaf aan de omgeving. Prachtige vergezichten, eilandjes, schiereilanden, besneeuwd bergtoppen, zo mooi, je wist niet wat je moet fotograferen!!! Het kon ook nooit op maar een foto. We zullen een paar plaatjes bijvoegen. Op Erica's Facebook pagina staat ook een mooi filmpje. De rest van de busrit liet ook Noord Patagonië van zijn mooiste kant zien. Alle kanten van de wegen waren een grote gele zee van bloeiende brem. We kwamen langs misschien wel het duurste hotel van zuid Amerika met kamerprijzen van
700 tot 13.000 (.......) dollar per nacht!! Best een aardig hotel maar voor die prijzen is er vast wat leukers te doen.
De avond stond in het teken van het beste biefstuk restaurant van Argentinië. Hoewel ik inmiddels voor 80 procent vegetariër ben, moet ik zeggen dat deze kogelbiefstuk echt de beste was die ik ooit gegeten heb. Met zijn ruim vierhonderd gram, kwam ik aardig aan mijn trekken! Ook Erica heeft een leuke avond gehad. Naast de biefstukken stond er niets ander op het menu D bijgerechten als patat en salade. Dat was dan ook haar diner. Probleemloos offerde zij zich op om gezellig mee te gaan voor deze speciale avond (voor vleeseters). Na afloop nog een biertje (Harry) en een Fanta (Erica) gedronken met wat reisgenoten. De zondag is inmiddels begonnen. Ik ga nu ook lekker slapen. Groet, Harry
-
16 November 2014 - 08:29
Bert Kunne:
Herkenbaar zulke saaie lange reisdagen, wat ben je alles weer snel vergeten als er wat moois op volgt. Reiskriebels komen naar boven , genieten doen we van jullie verhalen Gr. Ma en Pa -
16 November 2014 - 10:32
Netty:
Hoi vakantiegangers
Wat een prachtige Foto's!!
En wat is het genieten van jullie prachtige reisverslagen!
Gr.Aad en Netty -
16 November 2014 - 10:53
Mam En Cor:
Hoi reizigers!
Wat een heerlijk verhaal en wat een mooie natuurfoto's. Maar ook die foto waarop die "kippen" staan vinden wij erg mooi. Vooral doorgaan met genieten. Ook bij ons komen de reiskriebels naar boven, maar daarover meer als jullie weer thuis zijn.
Groeten, mam en Cor -
16 November 2014 - 15:36
Ragonda:
Erg leuk om te lezen allemaal.... Eer niet over te halen voor een hapje van de lekkerste biefstuk... hahaha... Veel plezier. -
16 November 2014 - 19:42
Leonie Meure:
Harry mooi geschreven jullie zien wel heel mooie natuur
Blijf genieten van alles gr.Ad en Leonie -
17 November 2014 - 12:08
Kirsten:
oh dat paardrijden vind ik zo onwijs gaaf! geniet er van!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
