de pinguinkolonie van Punta Tombo

Vandaag mogen we wederom om 07.00 uur uit de veren. De bus vertrekt ook weer om 08.00 uur. De rit zal ons vandaag brengen naar de kolonie Magellanus pinguïns van Punta Tombo, zo'n 160 kilometer ten zuiden van Puerto Madryn, ons verblijfadres.
De rit zal in totaal zo'n 2,5 uur duren, enkele reis welteverstaan.

Onderweg maken we een sanitaire stop bij Trelew, een ingeslapen provinciestad met zo'n 100.000 inwoners. We stoppen bij een tankstation waar we gelukkig een lekker bakkie koffie kunnen halen; hoewel Fabian, onze reisleider had beloofd, dat de koffie in Argentinië goed zou zijn, vind ik de kwaliteit maar van een bedenkelijk niveau. Zeker de koffie bij het ontbijt is nauwelijks drinkbaar..... Later op de dag zullen we nog een bezoek brengen aan de stad, hierover later meer.

Het is al in het begin van de middag, als we arriveren in Punta Tombo. Het klinkt misschien als een exotische badplaats maar het is feitelijk niet meer dan een stuk "duin" van een paar kilometer, waar toevallig altijd dezelfde kolonie pinguïns huist. Verder is er een bezoekerscentrum, een winkeltje met souvenirs en verder niks! Vanaf de doorgaande weg naar het zuiden (de befaamde RN3, die van Buenos Aires naar Ushuaia in het uiterste zuiden loopt over zo'n 3.000 km) is een afslag gemaakt die ongeveer 70 km lang is waarvan de laatste 22 onverhard. Het heeft kennelijk al een hele tijd niet meer geregend, want als we met onze logge bus worden ingehaald door wat kleinere, vertoeven we de eerste minuten in enorme stofwolken. Soms stopt de buschauffeur even om ons foto's te laten maken van de lama's, de mara's of de struisvogels.

Voor twee en een half uur worden we losgelaten tussen de pinguïns. Ik moet zeggen, dat het echt fascinerend was. Een groep van in totaal 500.000 pinguins heeft zich verschanst in het gebied van ongeveer twee kilometer lang en 500 meter breed. Die 500.000 zijn er, als zowel de mannetjes als de vrouwtjes er zijn. Om dit moment is het broedseizoen en zijn of de mannetjes of de vrouwtjes op zee om voedsel te vergaren. Satellietgegevens hebben uitgewezen, dat ze soms wel 400km de zee op gaan om voedsel te zoeken!!! Dan zijn ze dagen weg. De thuisblijvers zitten al die tijd zonder voedsel en water. Als de een dan weer thuiskomt, gaat de ander op pad en zorgt ervoor, dat de eiren warm blijven. Buiten het broedseizoen, dus als de kuikens het nest verlaten hebben, blijven de vogels wel 6 maanden onafgebroken op zee. Ze zetten in die tijd geen voet (of in hun geval zwemvlies) aan de grond.

Ze nestelen onder struiken, in gaten en kuilen , die ze zelf maken in de de harde grond. Het lijkt er allemaal erg vredelievend aan toe te gaan. Vandaag was het een zonnige dag en je zag ze echt lekker luieren in het zonnetje of echt een beetje donderjagen in het water van de Atlantische oceaan. Door het duingebied was een soort pad aangelegd, waarover je als toeschouwer mag lopen om al dit moois te aanschouwen. Het mooie is, dat wij daar te gast zijn. De pinguïns hebben op alle paden voorrang op de toeristen; maakt een pinguïn aanstalten om het pad over te steken, wordt jij geacht te wachten tot het beestje de oversteek heeft gemaakt. Zoals gezegd, het is broedseizoen en veel vogels waren nog aan het broeden terwijl anderen hun jonge kroost al konden koesteren. Soms mochten we een blik opvangen van het jonge spul, dat meestal nog onder het lijf van pa of ma vertoeft.

Tussen de pinguïns door, hollen ook regelmatig hamsterachtige beestjes rond. Die zijn heel wat schuwer dan de pinguïns, die geen enkele moeite doen om de toeristen te ontwijken. We hebben ook nog een aantal van die struisvogels het duingebied zien doorkruisen. Eigenlijk hadden we er nog wel een paar uur kunnen verblijven maar het houdt een keer op.

Op de weg naar huis, bezoeken we het Paleontologisch Museum van Trelew. Ik weet zeker dat mijn grote broer hier helemaal los was gegaan, tussen de dinosauriërs en de fossielen. Wij vonden het ook leuk om te zien hoe men hier bezig was de bodemvondsten schoon te poetsen. Twee jaar geleden is op tweehonderd kilometer vanaf het museum hier in Patagonia de grootste dino ooit gevonden. Die moet zo'n 42 meter lang zijn geweest en ik meen 76 ton hebben gewogen.....
Terug in Puerto Madryn nog gegeten bij de Mexicaan. Morgen eindelijk niet vroeg op. Daan gaan we richting het zuiden: El Calafate. Daarover de komende dagen meer.