Van Gullfoss naar Hveragerdi

Donderdag 16 juni 2016 van camping bij Fix, naar Gullfoss via Sudhurland en weer terug dan naar Hveragerdi


Oooo en wat is het mooi wakker worden zo aan een stromende rivier met waterval op de camping van Fix. En oooooh wat hadden we er niet aan gedacht dat dat nog wel eens veel muggen kon opleveren!! Na ontbijt weer gauw op weg, richting Gullfoss, de Gouden Waterval. Wat een mooie waterval en ook hier wat een herrie van kletterend water. Heel veel toeristen ook hier. We zijn ook nog een klein eindje verder gelopen, zeg maar waar de rivier alleen maar loopt. En daar zo achter de rotsen en het luid stromende water, kom je dan in een oase van rust met een gemoedelijk stromend beekje en heel veel mooie bloemetjes. Wat een contrast en beiden zo mooi!

Nadat we de waterval van beneden en boven hadden gezien, hebben we nog even wat wifi gesnoept in het informatiecentrum. Daarna hadden we het plan gevat om nog verder de weg te volgen richting een gletsjer. Dat moest kunnen want zolang we maar geen F wegen namen was alles goed. De asfaltweg ging over in een gravelweg. Het landschap ging over van lavastenen met heel veel lupines in lava, niets en bergen met sneeuw. De wegen werden slechter met kuiltjes en stenen. Een paar monsters van auto's reden ons voorbij en wat was dit gaaf zo in het alleen maar steen en bergen met hier en daar sneeuw om ons heen. Ja en toen kregen we de afslag daar in Sudhurland om de laatste 8 km naar de gletsjer (bij Skalpanes) te rijden. Nog steeds geen F wegen dus laten we maar gaan achter de hele grote broers aan!! En daar voorbij een hoge heuvel (gassen Har gassen anders komen we er niet op!!) is er veel sneeuw (ook smeltend) langs de weg en op de bergen. Heel voorzichtig gingen we verder. Nog 3 km te gaan. Temperatuur daalde van 12 naar 5 graden. Toen bedacht ik me ineens dat ik alleen maar een (jawel Annika) afritsbare wandelbroek aanhad. 2 jaar terug in Patagonië waren we bij de Perito Moreno gletsjer was het 20 graden en skibroek toen mee, tja. Nou ja we zouden wel zien. Opeens werden de kuiltjes echt wel kuilen. Een tegemoet komende grote broer stopte om te zeggen dat het heeel verstandig was om niet verder te gaan. Toen zijn we inderdaad omgekeerd. Dat viel nog niet eens mee; zeker 10 keer kort steken om te kunnen keren op het smalle pad. Van het pad raken was zeker hier geen optie. Maar wat was dit gaaf zeg!!

Weer terug op de asfaltweg, zo'n uur later zijn we richting Hveragerdi gereden. Nog een tussenstop bij een 3000 jaar oude kratermeer bij Kerid. Zo de moeite waard om te stoppen. Je staat boven op een oude krater en kijkt zo op een helder meer. We konden het hele kratermeer rond lopen zowel boven als beneden. Het water is net als overal kraakhelder. Je ziet de rotsblokken diep in het water liggen. Geen idee hoe diep de kraker wel niet is. Het ongerepte werd nog even wreed verstoord door een drone die op afstand over de krater werd geloodst. Ook achter de krater was het bijzonder waar ze aan het afgraven van de lavasteen bezig waren. Rood geel zwarte 'muren' wisselen zich daar af. Als een soort 20 meter hoog arena. En hier had ik dan echt een opmerkelijke ervaring. Voor het eerst was ik bang voor een vogel! Er zat daar bovenop die afgraving een ontzettend grote zwarte raaf met een hele grote kromme snavel. Ik was eerst alleen bovenlangs rondgegaan (Har hield het even voor gezien). Toen zat Mr Black al gigantische geluiden te maken. Toen ik beneden was en naar boven keek zat Mr Black er nog steeds. Waarschijnlijk een nest in de stenen 'muren'. Ik dacht ik loop gewoon door als hij over mij heen vliegt gooi ik mijn armen over mijn hoofd. Maar nee, Mr Black deed iets veel slimmer, hij pakte stenen met zijn snavel en liet deze naar beneden vallen. Verder ben ik toen maar niet gelopen daar beneden. Soms moet je je verlies nemen ookal liet ik Mr Black met rust, hij mij duidelijk niet.

En nu zijn we in Hveragerdi, ook weer dampende grond overal!! Zelfs voor de deur van het restaurantje waar we stopten voor een koffie-thee-wifipauze stond een geothermische fontein. De stoom spoot eruit met bijbehorende rotte eieren lucht van de zwavel. Morgen gaan we hier een , naar verwachting, prachtige wandeling maken. We staan hier op de camping, zeer de moeite waard deze camping. En niet overdreven, bijna kokend water uit de kraan. Verder een heerlijk warme douche en een relaxed sfeertje.