Van Holmavik naar Djúpavik dinsdag 28 juni 2016

Van Holmavik naar Djúpavik dinsdag 28 juni 2016

Vanmorgen wakker geworden in een stormachtig Holmavik. Het zag er naar uit dat er een vreselijke bui zou gaan vallen. Toch bleef die bui uit tot halverwege de middag.

Na het ontbijt hebben we een rondwandeling gemaakt in Holmavik. Deze werd ons aangeraden door een paar dames die gisteravond ook de voetbalwedstrijd volgden in het restaurantje waar wij ook waren. We hadden eerst nog even wat extra informatie gevraagd bij de lokale VVV maar de de als trol uitgedoste baas had kennelijk slecht geslapen want al dat hij ons wilde mededelen was "just follow the trail!". Dat hebben we dus maar gedaan. Het was best een aardige wandeling tussen de lupines en met regelmatig zicht op de fjord.

Na de wandeling besloten we de (doodlopende)weg naar het noorden te volgen naar Nordfjödúr. De weg ging eerst langs weg 61 en later over de 643 noordwaarts. Als we een poosje onderweg zijn gaat de miezer over in een smerige regen. Binnen de kortste keren ziet ons Kunnecampertje eruit alsof hij in een moddersloot heeft liggen badderen! De route voert langs de linkerkant van de Westfjorden. Hoge kliffen hebben door de hevige regen aardig wat stenen losgelaten die her en der verspreid op de gravelwegen liggen. Een beetje slalommen is dus af en toe nodig. Erica heeft nog steeds de hoop niet verloren dat ze vanaf de kant hier of daar een walvis gaat spotten maar ook vandaag is dat weer niet gelukt. Wel hebben we een paar zeehonden zien dobberen. Ze zijn zo nieuwsgierig dat ze slechts een paar meter van de kant hun kop boven water uitsteken om te zien wat er allemaal gebeurt. Het water is hier echter zo helder dat je ze ook wel onder het wateroppervlak ziet gaan.
Volgens het Dominicus boekje passeren we nu een natuurlijke bron. We gaan even kijken. Achter het hotel bij de parkeerplaats ligt een zwembad. Maar die wilde we niet zien, we wilden de bron zien. We beginnen een tochtje door het groen en langs beekjes. Deze waren echter wel koud. Tevergeefs lopen we weer terug. Toen zagen we achter het hotel, even verder naar rechts een paadje van 25 meter lang dat naar het oorspronkelijke bronnetje leidde. Dat had dus makkelijker gekund maar we hebben hem wel gezien! Als we weer een paar honderd meter gereden hebben passeren we een waterval die we zien vallen in een kloof. Nog maar een keer stoppen. Een korte wandeling leidt ons naar een van de mooiste watervallen die we op IJsland hebben gezien. De waterval, ook Godafoss geheten, net als een die we eerder zagen, komt terecht in een smalle maar hoge kloof waar het water doorheen dendert. Pracht gezicht.

Het is een uur of drie als we Djúpavík bereiken. Ik wilde eerst schrijven als we Djúpavík binnenrijden maar dat is teveel eer; er staan drie huizen, een verlaten visfabriek en een heel gezellig hotel-restaurant. In het restaurant drinken we (gratis!) koffie en thee met een lekker stuk appeltaart (niet gratis!). Het is er zo gezellig dat we vragen of ze nog een hotelkamer hebben voor deze avond. "We zitten al tot september volgeboekt!" Tot september vol in zo'n afgelegen gat! Wie zou dat verwachten. Ze moeten wel heel goede recensies hebben! We besluiten door te rijden naar het eindpunt: Nordfjördúr. De dame van het hotel zegt dat we daar naar het zwembad moeten gaan; dat is gelegen op het strand met een prachtig uitzicht op de Atlantische oceaan. Het water wordt natuurlijk geleverd uit een warmwaterbron. Dat moesten we maar gaan doen.

Onderweg wordt de kwaliteit van de wegen slechter met uitzondering van de strookjes van 500 meter langs wat ze dorpjes noemen. Daar hebben ze zelfs geasfalteerd! Om een uur of vijf bereiken we het openlucht zwembad. De temperatuur is inmiddels gedaald naar vier(!) graden en het regent pijpenstelen. Maar wat een plek. Aan het einde van een lange gravelweg, alles grijs en grauw maar natuurlijk bronwater van 35 graden in het bad en een hot tub met water van 39 graden met uitzicht om een woeste oceaan. Dat wil je voor geen goud missen. Ruim drie kwartier hebben we geweekt in het warme bronwater. Eerst met z'n tweeën, later vergezeld door een groepje Duitsers. Dit gaan we vaker doen, het badderen dan!

We rijden terug naar het hotel en hopen dat er mensen zijn die hebben geannuleerd maar dat is niet het geval. We besluiten daar wel te blijven. We eten in het hotel en gaan straks voor de deur in ons campertje slapen. We mogen morgenochtend wel komen ontbijten, wordt ons aangeboden. Nog even wat "administratie" doen en straks ons bedje weer opslaan. Morgen verder de Westfjorden in.