Van Isafjordur naar Talknafjördur donderdag30-6-16
Door: Erica
Blijf op de hoogte en volg Harry en Erica
03 Juli 2016 | IJsland, Ísafjörður
Van Isafjordur naar Talknafjördur donderdag 30 juni 2016
We worden wakker met een stralend zonnetje!! Wat heerlijk toch weer. Na het ontbijt zijn we het stadje Isalfjordur nog even ingelopen. Har ging even los met foto's maken van alle huizen en de brandweerkazerne daar. Daarna gingen we weer 'en route'. Eerst richting Bolungarvik, via de tunnel. Deze tunnel is ong 5/6 km lang. Knap staaltje vakwerk, bewonderenswaardig hoe dit allemaal gemaakt is. Deze tunnel is 2 baans.
In Bolungarvik zijn we helemaal bovenop een berg naar een uitzichtpunt gereden. Bijna bovenaan, zagen we een ijzeren bol boven de berg uitsteken. Aangezien we hier in een landschap van alleen maar steen reden, leek het net of we de afslag naar Mars genomen hadden. Deze ijzeren bol bovenop het uitzichtpunt werd vroeger door de Nato gebouwd maar wordt nu gebruikt voor het regelen van het vliegverkeer. En daar pal naast kon je parkeren. Niets prikkeldraadafzetting, alleen een bord waar je wel en niet mag komen. Je kon vanaf boven zo richting Hornstrandir kijken. Het onbewoonde schiereiland dat alleen per boot te bereiken is en steeds populairder wordt bij de lange afstandswandelaars. We hebben precies 1 minuut kunnen genieten van het uitzicht, want toen verscheen de mist aan die kant van de berg. Terug naar beneden (de andere kant vd berg) was het nog steeds stralend weer. In de verte zagen we nog een waterval liggen. Toch maar even kijken. Was niet veel bijzonders, maar we konden wel verder naar het meest noordelijke punt van Bolungarvik rijden. En ja zelfs daar in dat windgat wonen mensen en is er zelfs een camping. Terug bleek dat het Kunnecampertje precies het tegenovergestelde heeft van mij. Voor ons campertje is dalen geen probleem, maar voor het eerst was stijgen best even een uitdaging. Het werd stil in de camper en nadat we het hoogste punt van deze puist bereikt hadden, kregen we weer praatjes en het Kunnecampertje schudde gezellig weer mee over de stenen weg.
Vuurtoren op de foto gezet en weer terug naar Isafjordur om de volgende tunnel naar Flateyri te nemen. Deze tunnel had maar 1 baan en bij tegenliggers moest er voorrang verleend worden. Bijzondere aan deze tunnel was dat ergens in het midden een splitsing was, 1 naar het noordwesten en 1 richting zuiden. Eerst NW richting Flateyri gegaan. Daar was een leuke koffiebar waar we een heerlijke taart hebben gegeten. Verder niets te beleven hier. Op richting zuiden. We willen de Westfjorden zoveel mogelijk over alle landtongen/fjorden rondrijden en grappig is dat ook het Dominicusboekje van Mirjam de Waard hetzelfde systeem van route volgt. We dalen en stijgen en dalen weer over wegen waar je eerst 600 meter de diepte in kijkt en vervolgens langs de oevers op zeeniveau van de fjorden weer rijdt. Uiteindelijk picknicken we ergens buiten in het zonnetje om vervolgens de Dynjandifoss te gaan bewonderen. Deze waterval lijkt wel een bruidssluier!!! 60 meter breed!!! Trapsgewijs dondert het water naar beneden. Mooi!! Harry vindt dit een Disney waterval; alle paadjes zijn gelikt aangelegd, braaf met paaltjes en koorden om alles en iedereen naar de waterval te dirigeren. Zelfs de bejaarden komen er boven. Niet des Westfjorden vindt hij.
We tuffen weer verder en verbazen ons nog steeds over de natuur. Nu weer is (zijn) er water(valletjes) met groener dan groen mos dan weer rijden we langs steenvelden op de toppen van bergen. En wat een gebergtes, zo hoog zo groot zo alleen maar steen. Imposant.
We maken nog even een ommetje op doodlopende weg 619, waar gele stranden en mooie uitzichten waanzinnig zouden zijn. Het was mooi maar niet waanzinnig wat ons betreft. Net als bij iedere fjord waar we net boven zeeniveau reden, keek ik ook hier weer of we zonder boot maar in het Kunnecampertje walvissen konden spotten. Ong 5/6 fjorden vandaag, score 0 walvissen.
Voor we de camping in Talknafjördur oprijden, rijden we nog 3 km het pad verder. Daar zaten weer in het niets 3 hottops. Met uitzicht op de fjord. Heerlijk gebadderd, maar zelfs vanuit deze hottops weer geen walvissen gespot.
Intussen hebben we op de camping weer gegeten en gaan we maar weer eens slapen. Op naar de dag van morgen!!
We worden wakker met een stralend zonnetje!! Wat heerlijk toch weer. Na het ontbijt zijn we het stadje Isalfjordur nog even ingelopen. Har ging even los met foto's maken van alle huizen en de brandweerkazerne daar. Daarna gingen we weer 'en route'. Eerst richting Bolungarvik, via de tunnel. Deze tunnel is ong 5/6 km lang. Knap staaltje vakwerk, bewonderenswaardig hoe dit allemaal gemaakt is. Deze tunnel is 2 baans.
In Bolungarvik zijn we helemaal bovenop een berg naar een uitzichtpunt gereden. Bijna bovenaan, zagen we een ijzeren bol boven de berg uitsteken. Aangezien we hier in een landschap van alleen maar steen reden, leek het net of we de afslag naar Mars genomen hadden. Deze ijzeren bol bovenop het uitzichtpunt werd vroeger door de Nato gebouwd maar wordt nu gebruikt voor het regelen van het vliegverkeer. En daar pal naast kon je parkeren. Niets prikkeldraadafzetting, alleen een bord waar je wel en niet mag komen. Je kon vanaf boven zo richting Hornstrandir kijken. Het onbewoonde schiereiland dat alleen per boot te bereiken is en steeds populairder wordt bij de lange afstandswandelaars. We hebben precies 1 minuut kunnen genieten van het uitzicht, want toen verscheen de mist aan die kant van de berg. Terug naar beneden (de andere kant vd berg) was het nog steeds stralend weer. In de verte zagen we nog een waterval liggen. Toch maar even kijken. Was niet veel bijzonders, maar we konden wel verder naar het meest noordelijke punt van Bolungarvik rijden. En ja zelfs daar in dat windgat wonen mensen en is er zelfs een camping. Terug bleek dat het Kunnecampertje precies het tegenovergestelde heeft van mij. Voor ons campertje is dalen geen probleem, maar voor het eerst was stijgen best even een uitdaging. Het werd stil in de camper en nadat we het hoogste punt van deze puist bereikt hadden, kregen we weer praatjes en het Kunnecampertje schudde gezellig weer mee over de stenen weg.
Vuurtoren op de foto gezet en weer terug naar Isafjordur om de volgende tunnel naar Flateyri te nemen. Deze tunnel had maar 1 baan en bij tegenliggers moest er voorrang verleend worden. Bijzondere aan deze tunnel was dat ergens in het midden een splitsing was, 1 naar het noordwesten en 1 richting zuiden. Eerst NW richting Flateyri gegaan. Daar was een leuke koffiebar waar we een heerlijke taart hebben gegeten. Verder niets te beleven hier. Op richting zuiden. We willen de Westfjorden zoveel mogelijk over alle landtongen/fjorden rondrijden en grappig is dat ook het Dominicusboekje van Mirjam de Waard hetzelfde systeem van route volgt. We dalen en stijgen en dalen weer over wegen waar je eerst 600 meter de diepte in kijkt en vervolgens langs de oevers op zeeniveau van de fjorden weer rijdt. Uiteindelijk picknicken we ergens buiten in het zonnetje om vervolgens de Dynjandifoss te gaan bewonderen. Deze waterval lijkt wel een bruidssluier!!! 60 meter breed!!! Trapsgewijs dondert het water naar beneden. Mooi!! Harry vindt dit een Disney waterval; alle paadjes zijn gelikt aangelegd, braaf met paaltjes en koorden om alles en iedereen naar de waterval te dirigeren. Zelfs de bejaarden komen er boven. Niet des Westfjorden vindt hij.
We tuffen weer verder en verbazen ons nog steeds over de natuur. Nu weer is (zijn) er water(valletjes) met groener dan groen mos dan weer rijden we langs steenvelden op de toppen van bergen. En wat een gebergtes, zo hoog zo groot zo alleen maar steen. Imposant.
We maken nog even een ommetje op doodlopende weg 619, waar gele stranden en mooie uitzichten waanzinnig zouden zijn. Het was mooi maar niet waanzinnig wat ons betreft. Net als bij iedere fjord waar we net boven zeeniveau reden, keek ik ook hier weer of we zonder boot maar in het Kunnecampertje walvissen konden spotten. Ong 5/6 fjorden vandaag, score 0 walvissen.
Voor we de camping in Talknafjördur oprijden, rijden we nog 3 km het pad verder. Daar zaten weer in het niets 3 hottops. Met uitzicht op de fjord. Heerlijk gebadderd, maar zelfs vanuit deze hottops weer geen walvissen gespot.
Intussen hebben we op de camping weer gegeten en gaan we maar weer eens slapen. Op naar de dag van morgen!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
