Reykjavik 5 en 6 juli 2016

Reykjavik 5 en 6 juli 2016

Wederom een stralende dag. Om een uur of half 10 gingen we ontbijten. Vandaag staat in het teken van de afzonderlijke uitstapjes: Harry gaat een dagje duiken in de Silfra kloof en Erica een middagje paardrijden.

Harry:
Ik werd om een uur of 11 opgehaald voor een trip naar Pingvellir, het nationale park waarin ook de Silfrakloof ligt. We hebben het er in ons blog al meerdere keren over gehad, de scheur in de aardkorst die het Amerikaanse continent van het Eurazische continent scheidt, loopt dwars door de Atlantische oceaan maar ook dwars door IJsland. Dit levert mooie kloven op; soms met water soms droog. De Silfrakloof staat vol water dat afkomstig is van de nabij gelegen gletsjer. Smeltwater dus met een temperatuur van rond de 2 graden. Omdat het vers smeltwater is, is het ongelooflijk helder, je hebt veel meer het idee dat je zweeft dan dat je duikt. Zelfs Rode Zee duikers kijken hier hun ogen uit.
Je gaat hier niet duiken omdat er zoveel mooie vissen te zien zijn. Die zijn er namelijk niet. Planten tref je er ook niet aan, met uitzondering van wat felgroen gekleurde algen. Wat zoek je er dan? Het is gewoon fascinerend om tussen die platen te zweven, in dat steenkoude water, tussen die hoge wanden die soms maar een heel klein stukje uit elkaar staan.

Het groepje duikers was maar klein; twee mannen en twee dames en ook nog twee instructeurs. Ter plaatse hebben we hooguit nog drie duikers gezien. Meer niet. Het aantal mensen dat daar gaat snorkelen is echter veel groter, daarvan hebben we er misschien wel honderd gezien. Duiken is ook vier keer zo duur. Dat scheelt natuurlijk ook wel ( en niet iedereen heeft een duikbrevet ).
Ik heb er twee duiken gemaakt waarbij de tweede aanzienlijk relaxter was dan de eerste. Met mijn onderwatercamera heb ik prachtige foto's kunnen maken. Die zet ik nog wel een keer op Facebook of zo. In ieder geval een heel bijzondere ervaring. Voor wie ook een keer die kant op gaat kan ik Arctic Adventures aanbevelen. Een prima bedrijf dat veiligheid boven alles plaatst.

Erica:
Het paardrijden op IJslandse paarden zou om 14 uur beginnen. Rond 13 uur zou ik opgehaald worden vanaf de camping. Het duurde en duurde en ik werd net een beetje zenuwachtig ( stond ik wel goed, was het niet half 1, heb ik mijn voucher wel mee waaaaah) en daar kwam de bus gelukkig aan. Op naar de paarden. We waren met een groep van ong 40(!) mensen. Degene die meer dan 15 keer paardgereden hadden, konden in de snelle groep en de rest zou in de beginnersgroep blijven. Tja weer zo'n vraag....... Ik heb wel meer dan 15 x gereden maar dat was wel 2x15 jaar terug. Zou ik het nog kunnen cq nog durven. De eerste 10 minuten gingen we eerst met z'n allen in sloftempo op pad. Toen de groep gesplitst werd besloot ik gewoon met de snelle groep mee te gaan. En het was weer fantastisch!! Alle herinneringen van de ponykampen in de zomervakanties van vroeger kwamen weer naar boven. En bang? Nee geen moment!! Ik wil dit echt graag thuis ook weer gaan doen maar alleen als ik niet in zo'n duffe bak hoef te rijden maar lekker buiten. Na 1,5/2 uur paardrijden voel je de pijntjes wel hoor op plaatsen waar je ze zeg maar liever niet voelt. Maar super om het weer meegemaakt te hebben. We werden weer keurig met de bus opgehaald en afgezet bij de camping. Strak geregeld hier op IJsland allemaal!!!

Allebei dus een mooie dag achter de rug. Een ware afsluiting van drie prachtige weken.. Onze laatste avond zijn we nog even de stad ingegaan. Het blijft mooi om tot laat in de avond in hemdsmouwen rond te lopen in een tot laat in de avond zonovergoten stad. Gewandeld door het gebied bij de oude haven, döner en falafel gegeten en gelachen bij een Australische straatartiest. Afsluitend een bezoek gebracht aan Hapro, het cultureel centrum van Reykjavik. Het gebouw met veel glas en geometrische vormen.

Terug op de camping waren er nog een paar plekjes vrij. We hebben direct ons Kunnecampertje maar opgeruimd en de tassen gepakt. Het laatste biertje uit de koelkast leeggemaakt en daarna het laatste nachtje in ons voertuig.

Als we op woensdagmorgen wakker worden staat de zon alweer lekker te fikken op ons campertje. Om 8 uur gaan we eruit en gaan we nog een keer ontbijten in de gezamenlijke ruimte. Op verzoek van de camperverhuurder gaan we eerder naar de luchthaven omdat één van hun huurders schade had gereden en onze camper nu eerder moest worden ingezet. We zijn dus om 11 uur al op de luchthaven waar we onze camper afleveren en de koffer inchecken. Het is nu nog twee uurtjes en dan vliegen we weer fijn naar huis. It was good!

Bedankt voor het volgen van onze reisverslagen en wellicht tot een volgende keer.