Reykjahlio
Door: Erica
Blijf op de hoogte en volg Harry en Erica
24 Juni 2016 | IJsland, Vopnafjörður
Reykjahlio. Vrijdag 24 juni 2016
Hoewel we allebei goed geslapen hebben, heeft 1 ding mij vannacht beziggehouden. De zon gaat hier onder om half 1 's nachts en komt weer op rond kwart over 1. Wat is dan waar... Waar de zon op komt is het oosten of waar de zon onder gaat is het westen. Ik denk het eerste maar weet het niet zeker.
In ieder geval zijn we na het ontbijt op klaarlichte dag weer gaan toeren naar alle windrichtingen zullen we maar zeggen. We zijn op een plaats geweest waar vroeger zwavel gewonnen werd. Waar dat voor gebruikt wordt is een volgend raadsel. Het is een bizar gekleurde omgeving met ook hier weer veel dampende gronden en pruttelbakken. De rotte eierenlucht is met geen pen te beschrijven, de omgeving maakte alles goed. In onze wandelgidsje stond dat dit een fascinerende korte wandeling was met een mooi panorama uitzicht op de top. Om de top te bereiken was er een klein stukje sprake van exponerende groei en steil. Exponeren klinkt als exponentiële groei, dat kan heel snel heel steil gaan. We gaan het pad toch maar nemen. Niets aan de hand in eerste instantie. We lopen wat scheef steil omhoog maar niets om je druk over te hoeven maken. Tot het moment dat we de bocht naar rechts moesten maken. Het pad liep nog steiler en vol uitglijsteentjes. Dit gaan we dus even lekker niet doen dat kleine stuk exponerende pad, want inmiddels had ik letterlijk een heel goed beeld gekregen wat het betekende. Dan maar terug. Alleen dan blijkt dat er toch al een steil stuk geklommen was. Citaat van Harry:' Eer, gewoon door je knieën dan is je hele gewicht omlaag en kun je zo stukje voor stukje lopen zonder te vallen'. Ja dikke doei dag , het was hier echt wel heel scheef steil en glad door de steentjes. Op mijn kont dan maar dan weet ik zeker dat al het gewicht naar beneden is. En zo ging ik schaamteloos op mijn billen een meter of 50/60 weer terug naar beneden. We hebben de route toen andersom gelopen via het eindpunt terug richting beginpunt en weer terug naar het eindpunt, dat ging veel beter!! En inderdaad een super mooi panorama uitzicht over de oranje, bruine, wit gele zwavelvelden. Met stak blauwe luchten en 23 graden, wat willen we nog meer!!
Daarna zijn we doorgereden naar een grot van 2 bij 5 meter met water van 45 graden. Zwemmen verboden helaas en waarschijnlijk toch iets te warm!
's Middags hebben we het geothermisch natuurbad van Myvatn bezocht. De 2e blue lagoon. Het water daar zo'n 31 tot 33 graden, aanvankelijk in welk bad je lag en nog steeds een zonnetje met 23 graden boven water. Wat kan moeder natuur toch gul zijn!!! Heerlijk met z'n 2tjes 1,5 uur gedobberd, met uitzicht over de vulkaan en het mooie landschap van Myvatn. Verder hebben we het vandaag rustig aan gedaan hoewel we zo (20 uur) nog even op pad gaan. De muggen zijn trouwens sinds vanavond aardig terug van vakantie helaas. Hopelijk blijft het een beetje waaien dan zijn ze niet zo uithuizig!
Hoewel we allebei goed geslapen hebben, heeft 1 ding mij vannacht beziggehouden. De zon gaat hier onder om half 1 's nachts en komt weer op rond kwart over 1. Wat is dan waar... Waar de zon op komt is het oosten of waar de zon onder gaat is het westen. Ik denk het eerste maar weet het niet zeker.
In ieder geval zijn we na het ontbijt op klaarlichte dag weer gaan toeren naar alle windrichtingen zullen we maar zeggen. We zijn op een plaats geweest waar vroeger zwavel gewonnen werd. Waar dat voor gebruikt wordt is een volgend raadsel. Het is een bizar gekleurde omgeving met ook hier weer veel dampende gronden en pruttelbakken. De rotte eierenlucht is met geen pen te beschrijven, de omgeving maakte alles goed. In onze wandelgidsje stond dat dit een fascinerende korte wandeling was met een mooi panorama uitzicht op de top. Om de top te bereiken was er een klein stukje sprake van exponerende groei en steil. Exponeren klinkt als exponentiële groei, dat kan heel snel heel steil gaan. We gaan het pad toch maar nemen. Niets aan de hand in eerste instantie. We lopen wat scheef steil omhoog maar niets om je druk over te hoeven maken. Tot het moment dat we de bocht naar rechts moesten maken. Het pad liep nog steiler en vol uitglijsteentjes. Dit gaan we dus even lekker niet doen dat kleine stuk exponerende pad, want inmiddels had ik letterlijk een heel goed beeld gekregen wat het betekende. Dan maar terug. Alleen dan blijkt dat er toch al een steil stuk geklommen was. Citaat van Harry:' Eer, gewoon door je knieën dan is je hele gewicht omlaag en kun je zo stukje voor stukje lopen zonder te vallen'. Ja dikke doei dag , het was hier echt wel heel scheef steil en glad door de steentjes. Op mijn kont dan maar dan weet ik zeker dat al het gewicht naar beneden is. En zo ging ik schaamteloos op mijn billen een meter of 50/60 weer terug naar beneden. We hebben de route toen andersom gelopen via het eindpunt terug richting beginpunt en weer terug naar het eindpunt, dat ging veel beter!! En inderdaad een super mooi panorama uitzicht over de oranje, bruine, wit gele zwavelvelden. Met stak blauwe luchten en 23 graden, wat willen we nog meer!!
Daarna zijn we doorgereden naar een grot van 2 bij 5 meter met water van 45 graden. Zwemmen verboden helaas en waarschijnlijk toch iets te warm!
's Middags hebben we het geothermisch natuurbad van Myvatn bezocht. De 2e blue lagoon. Het water daar zo'n 31 tot 33 graden, aanvankelijk in welk bad je lag en nog steeds een zonnetje met 23 graden boven water. Wat kan moeder natuur toch gul zijn!!! Heerlijk met z'n 2tjes 1,5 uur gedobberd, met uitzicht over de vulkaan en het mooie landschap van Myvatn. Verder hebben we het vandaag rustig aan gedaan hoewel we zo (20 uur) nog even op pad gaan. De muggen zijn trouwens sinds vanavond aardig terug van vakantie helaas. Hopelijk blijft het een beetje waaien dan zijn ze niet zo uithuizig!
-
25 Juni 2016 - 00:01
Martin B:
Ik dacht steeds waar vinden ze de tijd om die reisboeken te schrijven, maar nu weet ik het. -
25 Juni 2016 - 10:38
Cor En Ria Markus:
Ik was 2 dagen achter met het lezen van jullie verslagen. Op een kaartje van IJsland dat ik op internet vond volg ik jullie reispad. Wat moet het geweldig zijn om die bultruggen te spotten. Ik werd al een soort euforisch van de tuimelaars bij Tenerife, laat staan dit!
Groetjes, mam en Cor -
25 Juni 2016 - 12:41
Saskia Blom:
Ha Eer en Har,
Jaaa, hierop reageren is echt MOEILIJKER, want ik moet aldoor inloggen en dat is zoo veel werk! Dat hoeft bij facebook niet!
Dus elke keer wil ik wel reageren, maar zie dan die 2 regeltjes die ik in moet vullen en denk dan: nou doe ik zo meteen wel even. Ja!
Maar in ieder geval zijn de verslagen dusdanig dat ik elke keer denk: wow wat super nou weer! Wat spannend nou weer! En wat hebben ze het volgens mij fantastisch.
Hilarisch soms de steile wandelbescjrijving. Waanzinnig, de bultrug, net een film, dat dorpje in de mist, en net toen ik dacht: hoe vinden ze de Ijslanders zelf eigenlijk? Toen schreef Har op dat ze erg aardig zijn.
En al die verschillende klimaten! Heerlijk zien de laatste fotoos eruit in de blue lagoon.
Wist niet dat zoveel van de wereldbevolking muggen de Ijslandse nationaliteit had!
Ik weet dat de Zuid-Amerika reis zich er niet voor leende, maar ik heb het idee dat jullie deze reis NOG happier zijn, zo samen met de Kunnecamper op pad.
Wat een diversiteit zeg, in Ijsland.
Dank weer, voor het meegenieten!!
Sas xx
-
25 Juni 2016 - 23:28
Bert Kunne:
`t is weer enerverend en allemachtig prachtig voorlopig doen wij het hiermee, wanneer we terug zijn van onze reis zullen we jullie volgen en de dag erna ophalen van Schiphol.DAAAAAAAg Ma en Pa -
26 Juni 2016 - 16:41
MARSJANNIE:
BULTRUGGEN JE VERGEET DIT NOOIT MEER, HET STAAT BIJ MIJ EN PIETER NOG STEEDS
OP ONS NETVLIES, ALLEEN WAS DAT DAN IN ALASKA.
HEEL BIJZONDER DAT JE ALS MENS, ZO DICHTBIJ DE NATUUR MAG KOMEN.
GENIET, GENIET GENIET!!
KNUFFELTJE MARSJANNIE
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
