Twee dagen Ushuaia

Twee dagen in de zuidelijkste stad van de wereld. Als je op de wereldkaart kijkt, denk je zooooo,dat is zuidelijk! Maar als je eens naar de noordkant kijkt, zie je dat het best wel meevalt; volgens mij ligt Ushuaia op de 56e breedtgraad ten zuiden van de evenaar. Als je dat bekijkt in het Noorden, dan zie je dat Groningen zo'n beetje op de noordelijke breedtegraad ligt. Groningen ligt zo'n 1000km onder de poolcirkel en Ushuaia 1000km ben de zuidpoolcirkel. Vond ik wel grappig.

De eerste dag Ushuaia gaan we naar het Nationale Park Terra del Fuego, Vuurland dus. We worden met busje en plaatselijke gids opgehaald bij ons hotel. Binnen 20 minuten zijn we bij het park. Vol verwachting heeft iedereen zijn camera weer in de aanslag. Net als altijd, overigens.
Het zal wel komen omdat we zo vreselijk verwend zijn geweest de laatste weken met prachtige bergtoppen en dito wandelingen maar deze keer viel het toch echt een beetje tegen! Nee, het was best wel fraai maar na al het natuurschoon van de afgelopen tijd....

De meeste plaatjes werden geschoten op de de zwartnekganzen en ander gevogelte dat zich voor de camera's begaf. Wat gaat schoonheid toch ook snel wennen! De beelden van het park, doen een beetje denken aan een gemiddeld Alpenlandschap. Tja, en dat kennen we al :)
Hoogtepunt van deze trip was zeker het postkantoor.... Ja, zonder gein, dit is het meest zuidelijke postkantoor ter wereld. Voor een bescheiden bedrag kun je hier een prachtig stempel in je paspoort laten zetten. Dat hebben veel van ons dus ook gedaan.

Na de tour laten we ons afzetten in het centrum van Ushuaia. Dat doet vermoeden dat er misschien veel te beleven valt maar ook dat is te veel van het goede. We stappen uit bij het momument van de oorlog om Islas Malvinas. Waar is dat nou weer, hoor ik u zeggen. De Engelse naam zegt u misschien meer: de Falkland eilanden. Spreek die laatste woorden niet uit in Ushuaia want o,o, dat ligt hier gevoelig. Er werd ons verteld, dat er in jaren geen groter feest was gevierd in Ushuaia als de dag dat Margreth Thatcher overleed! De oorlog heeft zo'n 650 jonge Argentijnen het leven gekost, tegenover zo'n 250 Britse. De helft van deze Argentijnen verloor het leven 3 minuten nadat de oorlog was begonnen; een Britse onderzeeër torpedeerde een Argentijns oorlogsschip en dat verdween in de Atlantische oceaan met alle gevolgen van dien. De oorlog zou zo'n 3 maanden duren. Even een quizzvraag: Weet u nog in welk jaar dit allemaal speelde? Het antwoord is 1982.

Eertje en ik hebben ons hier als doel gesteld om een geocache trackable die we in de Zilkse Duinen hadden opgepikt, hier achter te laten in een cache. Weer hoor ik u zeggen;"waar gaat dit over??" Laten we het er maar op houden, dat dit meervoor insiders is. Voor niet insiders: Erica en ik gingen schatzoeken en we wilden wat in die schat voorzien van een vondst uit Nederland. We hadden hem in Nederland al gezien maar konden hem hier nergens vinden!! Balen, dus.

Verder liepen we wat door het oersaaie centrum van Ushuaia. We aten wat Italiaans wat niet best smaakte dus we hadden de smaak goed te pakken, hier zo in het Zuiden. We deden wat inkopen in de supermarkt en namen de taxi terug naar het hotel, dat zo'n 5 km buiten dit prachtige centrum lag. Ik de vooravond ben ik nog naar de oevers van het Beagle kanaal gelopen om daar wat meeuwen te spotten in drooggevallen stukken van het kanaal. Nou, dat was dag een.

In de vroege ochtend van de tweede dag goot het pijpenstelen. Dat beloofde niet veel goeds. Na het ontbijt was het gelukkig droog en konden we ons opmaken voor de boottocht over het Beagle kanaal. Dit kanaal is vernoemd naar de boot waarmee Charles Darwin zijn ontdekkingsreizen maakte. Een hond van het merk Beagle vormde het boegbeeld van de boot. Dit ras staat bekend als speurder. Dat paste wel bij Darwin.

Omdat de wind over het kanaal aanwakkerde tot storm, nam Erica toch maar een Primatourtje. Ze hoopte dat haar maaginhoud daarmee binnen zou blijven. Zo gauw we de baai hadden verlaten, had het kabbelende water plaats gemaakt voor woeste golven. Je kunt nauwelijks geloven, dat je zulke golven aantreft op binnenwater. Oke, het is een heeeel breed kanaal maar toch! Onze catamaran danste op de golven. Onze club had zich bijna geheel op het bovendek van de boot verschanst. Mooie uitzichten natuurlijk. Benedendeks waren er mensen, die geen Primatourtje hadden genomen, met alle gevolgen van dien!

De tocht over het water was weer helemaal top! De boot bracht ons naar kleine eilanden in het kanaal waar alken en zeeleeuwen de dienst uitmaakten. We stopten daar op kleine afstand en konden mooie foto's maken, al klotste er zo nu en dan golven zout water over de boot die de cameralenzen wel eens troebel maakten. Verderop lag een eilandje met een vuurtoren. Weer veeeeel te veel foto's gemaakt. Deze trip maakte de lange reis naar Ushuaia een beetje goed; we hebben er bijnas twee volle dagen voor in de bus gezeten.

Terug in het centrum maken we voor het eten dit keer een betere keuze. Bij Tante Sara (zo heette die tent echt!) aten we erg lekker. Op de weg naar het hotel hebben we zowaar nog twee geocaches gevonden. Gelukkig weet u nu waarover het gaat. Terug in het hotel was het wachten tot het tijd wilde worden om te gaan vliegen naar Buenos Aires. Rond zes uur werden we opgehaald en om half negen in de avond zou de vlucht vertrekken. Wederom ging alles op tijd. Het is bijna middernacht als we aankomen in de hoofdstad. Voordat we in bed liggen, is er nog wel een uurtje bijgekomen....