3 juni 2023 Vila Franca do Campo

3 juni 2023 Vila Franca do Campo

Zo in de laatste dagen is het nog even bezien wat we nog allemaal willen doen voordat we weer naar huis gaan. Één van de dingen op het lijstje is nog een bezoek aan Vila Franca do Campo.

Bij Eertje stond ook nog een bezoek aan Lagoa Congro op haar verlanglijstje. Eigenlijk wist ze niets van het meer maar we waren er al een paar keer langs gereden maar er nog niet naartoe geweest.

Het meertje was onze eerste bestemming voor vandaag. Als de navigatie aangeeft dat we de afslag moeten nemen rijden we op een steile weg de berg op. Alles is weer groen en ook hier was de nauwelijks bereden weg weer deels bedekt met mos. De Panda moest flink zijn best doen om boven te komen. Als we het laatste smalle weggetje op willen draaien naar het meer geeft een jong stel aan, dat het wellicht verstandiger is om het laatste stuk, net iets meer dan een kilometer, lopend af te leggen omdat het wegdek toch wel erg slecht wordt. We volgen het advies op, parkeren de auto en lopen verder.

Als we bij de afdaling naar het meer aankomen wanen we ons weer in de jungle; het is jammer dat ze hier bezig zijn om het meertje voor een groter publiek toegankelijk te maken (een nieuwe parkeerplaats is al aangelegd) want dat gaat zeker ten koste van de charme van deze plek. Door een mooi bos lopen we naar beneden om bij een verscholen meertje uit te komen. Als het niet stond aangegeven, had je het nooit gevonden. Het is weer een mooi kratermeer verscholen in de heuvels en de bergen en alles omringd door botanisch groen.

We wandelen weer terug naar de auto om door te rijden naar Vila Franca de. Campo, dat is een stadje aan de zuidkust waar een een kratereilandje voor de kust ligt. Het eilandje ligt grotendeels onder water en het kratermeer staat in open verbinding met de oceaan. In het kratermeer wordt veel gesnorkeld. Erica had al gekeken naar overtochten maar die zouden allemaal al volgeboekt zijn. Het eilandje lijkt dicht bij de kustlijn te liggen maar het is toch echt te ver om te zwemmen!

We lopen een stukje langs het strand waar het vloed begint te worden en de kademuren bij de haven al door het zeewater worden belaagd. Het is een gezellig stadje dat er verzorgd uitziet. Als we over het haventerrein lopen zien we voor het eerst een ander kenteken dan alle Portugese. Natuurlijk is dat een Nederlands kenteken die een (oude) Saab voert.

Na wat te hebben rondgewandeld door de stad eten we een hapje bij een restaurantje dat een terras heeft dat uitzicht biedt over de oceaan. Erica tuurt met haar befaamde roze verrekijker het vlakke water af en ziet een grote groep dolfijnen die voor een bootje uit duikt. Grappig dat je deze beestjes gewoon vanaf de kade kunt zien zwemmen.

hoewel er een waarschuwing was uitgegaan voor hevige regenval is het de hele dag stralend weer gebleven en is er geen druppel gevallen. We laten ons wat dat betreft niet teveel leiden door de voorspellingen….

Aan het einde van de middag rijden we weer terug naar huis. We spelen nog een spelletje Qwixx en gaan ons dan nog beraden wat we de komende dagen nog gaan doen!