30 mei 2023 Ponta Delgada

30 mei 2023 Ponta Delgada

Gaan we wandelen of gaan we toch vandaag al op zoek naar de walvissen? Er wordt wel een beetje regen voorspeld vanmiddag maar de zee is erg kalm. Oké, als het dan lukt, gaan we begin van de middag toch maar mee met een ribboat of Zodiac de zee op om potvissen te spotten en misschien ook nog wel orka’s.

Het is rond half twaalf als we op de boulevard van Ponta Delgada stoppen voor het kantoortje van Picos Aventura, de organisatie waar Lieke van gisteren ook mee was weggeweest. Aanvankelijk kiest Erica er uit voorzorg voor om met een catamaran te gaan omdat die minder last op zou leveren dan een ribboat. Uiteindelijk ruilen we de tickets toch maar om en gaan we over een halfuurtje van start.

Voorafgaand aan de trip krijgen we in een leslokaaltje wat uitleg en kunnen we onze bagage (en ook de camera) opbergen in een locker. Hij mag wel mee maar het is een behoorlijk risico. Dan toch maar niet.

Terwijl we wachten op vertrek op de kade, begint de wind wat aan te trekken. Wat we ook aangetrokken hebben is zware waterdichte kleding want de kans dat we hier en daar wat water opvangen is levensgroot. Met een slakkengangetje pruttelt de boot de haven uit. Maar dan gaat het gas erop! Met zo’n 70 km per uur stuiven we over de Atlantische oceaan op zoek naar walvissen,orka’s of dolfijnen. Het eerste dat we te zien kregen (voor de kijkers aan de rechterkant) was een vliegende vis. Opmerkelijk hoe ver zo’n beest kan zweven. We denderen een half uur de oceaan op en zien voor ons een grote regenwolk. Het duurt nog even totdat de schipper zegt dat we ons klaar moeten maken voor de regen. Nou, en die regen die kwam. Met bakken kwam het water naar beneden. De kans op regen was op voorhand zo’n 30 procent. Met BAKKEN werden we getrakteerd op regenwater. De schipper had alle vaart uit de boot gehaald omdat hij zelf ook niet in die onnoemelijke plensbui wilde sturen. Na een minuut of twintig ging het wat zachter regenen maar het ging nog steeds lekker door.

En toen, een zestig meter voor de boot zagen we de eerste spuiters. We hadden zicht op de eerste potvis. In de buurt van onze boot jaagden nog een stuk of zes ribboats op het mooiste plekje om de walvissen te spotten. Ze hadden onderling contact en als er één gespot was, raasden alle boten richting deze gigantische zoogdieren. In totaal hebben we een stuk of tien potvissen (of in ieder geval hun gespuit) waargenomen. Tweemaal lieten de walvissen ook hun staart nog even boven water komen. Geen springende bultrug zoals op IJsland maar toch altijd indrukwekkend om te zien. Na een anderhalf uur racen over de oceaan gaan we weer terug naar de haven in de hoop ook nog dolfijnen te treffen. Die hebben we helaas niet gezien. Wel een haai. Ach ja.

Eertje had al heel snel in de gaten dat haar waterdichte pak niet echt helemaal waterdicht was. Haar spijkerbroek was tot op de draad doornat. Terug op de kade ontdoen we ons snel van de pakken en lopen richting de auto om lekker op te warmen onder de douche. Vanavond nog een film gekeken en bedacht dat we misschien toch nog wel een toertje maken met een catamaran. Die zijn alles behalve suf maar dan blijf je wel wat droger. Hopelijk zien we dan ook nog dolfijnen want daar heeft Erica zich echt op verheugd.