5 oktober 2019 van Grande Cache naar Jasper NP

5 oktober 2019 van Grande Cache naar Jasper NP

De zon staat aan de hemel als we na het ontbijt verder naar het zuiden trekken. We verlaten de winderige en zo nu en dan luidruchtige parkeerplaats en zoeken de Highway 40 weer op richting Hinton. Van daaruit gaan we naar de oostelijke ingang van Jasper National Park. De weg is weer mooi zoals we dat in het noorden gewend waren. Er is ook weer nauwelijks verkeer, heerlijk.

Onderweg zijn er weer talrijke borden tegengekomen die ons wijzen op de aanwezigheid van overstekende kariboes, een groot soort hert. We hebben er welgeteld één aangetroffen en die lag doodgereden aan de kant van de weg. Het arme beest had de meer dan gebruikelijke aandacht van veel kraaien en raven die hun “graantje meepikten” om het zo maar te zeggen.

Toen we bij de ingang van het park stonden kochten we een entreekaart voor één dag omdat we nog niet een idee hadden hoe lang we hier zouden blijven. Een nieuwe kaart kun je op meerdere plekken in het park kopen dus dat is geen probleem.

De weg door het park naar de plaats Jasper is al prachtig. Enorme vergezichten langs meren en besneeuwde bergtoppen die nog mooier zijn nu de zon erop schijnt. In Jasper gaan de naar de tourist information waar we informatie krijgen over dagwandelingen en de campgrounds die in dit seizoen nog open zijn. De helft is namelijk al gesloten.

We besluiten een eerste wandeling te maken langs zes historische bruggen die over de Maligne River gaan. We beginnen bij de sixth bridge om zo langs de rivier naar de eerste te lopen richting Maligne Canyon. De rivier wordt gevoed vanuit Lake Maligne (je kunt het bijna zelf bedenken) en loopt door een zeer smalle kloof tot wel dertig meter diep. Volgens de reisgids is de kloof hier en daar zo smal, dat de eekhoorns er met gemak overheen kunnen springen. Het is een leuke wandeling met soms aardig wat hoogteverschil. Je kunt op meerdere plekken de wandeling starten en op de makkelijker delen zie je weer heel wat Chinezen die een stukje van de route meepikken. Niet de hele wandeling natuurlijk!

Aan het einde van de middag zoeken we campground Wapiti op. Het is een prachtige boscamping waar we een plek krijgen toegewezen. Niet helemaal recht maar ja, morgen weer een andere plek. Op de camping lopen de Elks, een groot hert, een kleiner soort Eland rustig te stappen en trekken zich weinig van de kampeerders aan. Nadat we een wandeling over de grote camping hadden gemaakt eten we pasta en gaan vroeg naar bed. We hebben geen zin meer om een kampvuurtje aan te maken. Dat doen we morgen wel. Dan wordt het waarschijnlijk nog mooier weer!