3 oktober 2019 Liard Hot Springs naar Buckinghorse

3 oktober 2019 van Liard Hot Springs naar Buckinghorse River

Wat gisteravond niet goed te zien was in het donker, blijkt nu dat we op een hele mooie camping staan. Ruime plaatsen, 53 stuks, tussen de bomen, en allemaal ruime plekken. Ook hier weer BBQ buiten. Ik kan mij zo voorstellen dat het in de zomer heerlijk is om iedere avond een vuurtje te stoken en tot laat buiten te zitten. Nu zijn we blij dat we een warme camper hebben en waar genoeg ruimte is om te koken en relaxt te zitten.

Na het ontbijt gaan we naar de hotsprings. Deze liggen op hetzelfde terrein verder naar achter. Via een mooi houten pad, midden door de natuur, komen we na 500 meter uit bij de Pools. Wat een parel! Heerlijk om hier een tijd te badderen in het warme super heldere water met alleen maar natuur om je heen. Echt een paradijsje! En dat zo dichtbij de snelweg, een bezoekje waard! Er loopt ook een wandelpad achter de hotsprings naar , the hanging gardens, echter deze is afgesloten vanwege ‘een probleembeer’ zoals op het bordje stond. Aha, dat was misschien de reden wel dat mij gezegd werd niet helemaal naar achter door te zwemmen! Een oudere man vertelde dat hij hier al 50 jaar komt en dat eind jaren 60 een man gedood is door een beer bij deze pools. Nu is het afgeschermd en kan de probleembeer er niet zomaar bij komen gelukkig, dan alleen via het water zelf.

Na het lange badderen, stappen we weer in de camper, om weer wat kilometers te maken vandaag. Tussendoor doen we een aantal korte wandelingen. De eerste wandeling brengt ons naar mineralenbergen bij een rivier. Er stond, proef de grond maar dan proef je het zout. Nou ja, in dit geval waren we goed gelovig en lieten de grond voor wat hij was.

Een andere wandeling liep langs de rivier ook weer in het bos. Heel mooi smal paadje met overal mos en bomen. Zo dicht bij de snelweg en toch zo verlaten en stil. Onderweg zagen we op de grond koeienvlaaien (bison?!?!?), bessenvlaaien (beren?!?!?!) en andere ondefineerbare plakaten. Gelukkig rammelde mijn berenbel aan mijn rugtas zodat alles ons aan kon horen komen en hebben we ook niet onverwachts oog in oog gestaan met iets heel groots.

Bij een restaurantje aan de kant van de snelweg (Toad River lodge) zijn we even gestopt om wat te eten en van hun WiFi te snoepen. Dit was echt een gezellige tent. Over het hele plafond hingen petjes, het moeten er wel honderden geweest zijn. De mensen waren er vriendelijk en de sfeer binnen was goed.

Ook nu besluiten we de laatste uurtjes voor het donker wordt nog te blijven rijden, want ja, dan zie je nog eens wat aan wildlife voorbij komen, veilig in de auto. In gedachten hebben we vele beren, bisons en herten gezien. Naar mate we iedere keer dichterbij komen, blijken de zware vlekken in de bermen prullenbakken of duikers voor het afvoeren van water te zijn. De bermen langs de snelweg kleuren trouwens ontzettend mooi op dit moment. Hoewel de (veelal berken) bomen hun blad al verloren hebben, kleuren de struikjes in de bermen, geel oranje en rood, erg mooi!

‘s Avonds rond half 8 bereiken we de camping. Het is net donker. De naam camping is wat erg veel gezegd voor deze plek maar we staan hier in ieder geval met meerdere mensen om ons heen. Het regent best hard, maar zo zeggen we, we hoeven vanavond de deur niet meer uit. Dat liep even anders....... We hoorden in de camper heel hard blub, na het wegspoelen van het afwaswater in de gootsteen. Vroeger thuis betekende zo’n blubgeluid dat er iets mis was met het riool. Tja dat bleek hier ook het geval helaas. We hadden gedacht dat we om de 3 à 4 dagen alle reservoirs moesten legen, praktijk wees nu uit dat je dat echt iedere 2 dagen moet doen. Gelukkig had deze camping wel recht tegen over ons een WC. In de stromende regen heeft Harry alles geleegd en heb ik alles binnen schoongemaakt. Wat een vies karweitje was dit. Nou ja dat gebeurt in ieder geval geen 2e keer! We hebben nog even wat zitten lezen en zijn toen ons bed ingekropen , waar de regen zachtjes (?!) tegen het camperraam aantikte.