Zondag 4 maart 2018 Milnthorpa en Totaranui-Awaroa

Zondag 4 maart 2018 Milnthorpa en Totaranui-Awaroa Bay-Totaranui

Na weer een heerlijk ontbijt bij Zatori zijn we weer op stap gegaan. Op aanraden van Tracey rijden we naar Milnthorpa. Dit ligt ten zuiden van Collingwood en op weg naar de plek waar we vanmiddag willen zijn. Het blijkt een water/ klein baaitje te zijn waar je omheen kunt wandelen en weer terug. Terug bij de auto heeft Har wel zin om te gaan zwemmen. Geen probleem want het is vloed dus er is genoeg water in de baai. Ik hou het zwemmen nog even voor gezien en zit aan de rand van het baaitje in het zonnetje lekker mijn boek te lezen. Har zwemt vanaf de oever naar het eilandje zo'n 50 meter verderop. Ondanks mijn mooie boek, ontgaat het mij niet dat naast ons alleen lokale mensen deze plek bezoeken (lees vooral mannen) en dat ze in adamskostuum het water betreden. Maar Har was een die-hard en deed gewoon zijn zwembroek aan.

Rond 1 uur rijden we richting Totaranui in het Abel Tasmanpark waar we om half 3 de watertaxi naar Awaroa beach zouden nemen. We hebben nog heel even op het mooie geel/bruine strand van Totaranui gezeten. We snappen nu heel goed waarom het Golden Bay heet in dit hele gebied. Goudkleurige stranden, zo mooi!!!

Algauw komt de watertaxi. Een grote loopbrug klapt uit en daalt langzaam op het strand waardoor we zo vanaf het strand op de boot kunnen stappen. Nog geen kwartier later zijn we bij Awaroa Bay aangekomen. Zeg maar ongeveer het punt waar we gisteren met de auto omgekeerd zijn en via een smalle weg door het regenwoud (langs de afgrond) terug moesten. Het kan dus veel gemakkelijker en relaxter blijkt nu :).

Tracey vertelde ons dat we eerst lekker konden gaan eten aan het strand om vervolgens rond 5 uur weer terug te lopen naar Totaranui. Ja en dan sta je daar op het goudkleurige strand van Awaroa. Geen strandtent te bekennen om lekker te gaan eten. Tja het is natuurlijk geen Noordwijk. Dus toch maar even het bordje volgen naar de lodge. Vanaf het strand was het ongeveer 20 minuten lopen, dat is weer eens andere koek. Langs een start/landingsbaan op een weiland kwamen we vervolgens uit bij een 'strandtentje' in het bos. Hier konden we kiezen uit pizza, pizza of pizza. We hebben daar heerlijk gegeten en gezeten.

Daarna begon de wandeling. Het is eigenlijk het laatste stukje van de Abel Tasman Coast track. Eerst de 20 min weer terug lopen en daar kwamen we dan bij de echte baai van Awoara uit. De baai stond nog tot konthoogte onder water. Heel veel trackwandelaars die de route andersom liepen waadden zich door het water naar de overkant (onze kant). Nou dat doen we nog maar even niet, gewoon wachten tot het echt heel erg eb is en dan gaan we de baai oversteken. Natte voeten krijgen is een, maar een natte kont, nee. Wel een mooi gezicht al de taferelen die zich met het oversteken van de baai afspelen. Na een uur aanvaarden ook wij de oversteek. Tot kniehoogte is het water bij ons gekomen. Bijzonder dat je zo afhankelijk bent van laagtij. Gelukkig had Tracey voor ons opgezocht dat het laagste tij rond 6 uur zou zijn. Dat was ongeveer het moment dat we de overkant bereikten, als een van de laatsten. Sokken en schoenen weer aan en gaan! Direct vanuit de baai lopen we zo weer een regenwoud is. En weer lijkt het of we door een mooie kas lopen. Met een zelfde soort gevoelstemperatuur als in een kas alleen dan zonder glazen dak. En zodra we hier de bush bush inlopen , horen we een enorm gezoem van wespen. Hoewel we de geluid houden tot we bij een volgend strandje zijn, hebben we gelukkig geen last van de vele wespen. Het motiveert wel om door te lopen. En zo loop je in het woud en zo houdt het woud op en begint direct het strand. Heel bijzonder! Slingerend via woud en strand komen we rond half 8 weer aan in Totaranui. Het strand is met het avondzonnetje nog goudkleuriger geworden! Wat een mooie wandeling was dit zeg! Hebben we toch een kleine positieve indruk gekregen van de Abel Tasman Coasttrack.

Als we rond 9 uur weer bij Zatori aankomen is alles hier al donker. We voelen ons nachtbrakers! Weer een fantastische dag!