1oktober 2019 van Haines naar Carcross
Door: Harry
Blijf op de hoogte en volg Harry en Erica
01 Oktober 2019 | Canada, Carcross
1 oktober 2019 van Haines naar Carcross
Het heeft de hele nacht geplensd en gestormd; ondanks dat we de camper gisteren hadden gedraaid, hebben we de hele nacht liggen schudden. We zijn al vroeg wakker en ik ben er ook vroeg uit gegaan. Eertje dommelt nog even door. Nog even geprobeerd Air Canada te bellen voor mijn koffer maar dat duurde allemaal veel te lang.
Na het ontbijt de afvaltanks geleegd en nieuw water bijgevuld, nog steeds in de stromende regen. Rond half tien rijden we de campground af om nog een keer op zoek te gaan naar de vissende beren in Chilkoot Lake park. We volgen de weg langs de rivier waarbij ik de grootste gaten in de weg probeer te ontwijken. Ondanks dat, schudden we zo nu en dan alle kanten op als er te veel gaten in de weg zitten om omheen te rijden. Zat er gisteren een beer vlak onder onze neus, nu zaten er drie aan de overkant van de rivier; vrolijk door het water springend achter de zalmen aan. Als we weer op de doorgaande weg komen, zien we langs de rivier wederom drie beren. Een moeder met kind en een andere bruine beer.
We rijden nu naar de ferry om de oversteek naar Skagway te maken. Het is een bescheiden veerboot waar ik nog even achteruit mocht insteken tussen twee andere rijen auto’s. Dan is zo’n camper toch best wel groot! De overtocht van een uur was voornamelijk nat en grijs. In ieder geval anders dan we hadden gehoopt. We komen rond één uur in Skagway aan: een gezellig dorpje waar de tijd lijkt stil te hebben gestaan sinds 1900. Alle huizen en winkels zijn in Wild West uitvoering en de meeste gevels zijn ook daadwerkelijk meer dan 100 jaar oud. Ook hier is het grijs en nat. Nadat we een smoothie en een hapje hebben genuttigd lopen we terug naar de camper om de grens weer over te gaan naar Carcross. Daar zou vandaag mijn koffer worden afgeleverd bij een camping annex supermarkt.
Bij de grensovergang treffen we een diender die kennelijk met zijn verkeerde been uit bed was gestapt want hij was behoorlijk chagrijnig. Uiteindelijk waren we grenspost toch snel voorbij. De weg naar Carcross leidt langs een kilometers lang meer, Tutshi Lake. Ter plaatse vinden we de camping en ook mijn koffer weer terug. Eindelijk. In het oude centrum parkeren we op een parkeerplaats naast een watertje. Hier kunnen we vannacht wel rustig staan.
Het heeft de hele nacht geplensd en gestormd; ondanks dat we de camper gisteren hadden gedraaid, hebben we de hele nacht liggen schudden. We zijn al vroeg wakker en ik ben er ook vroeg uit gegaan. Eertje dommelt nog even door. Nog even geprobeerd Air Canada te bellen voor mijn koffer maar dat duurde allemaal veel te lang.
Na het ontbijt de afvaltanks geleegd en nieuw water bijgevuld, nog steeds in de stromende regen. Rond half tien rijden we de campground af om nog een keer op zoek te gaan naar de vissende beren in Chilkoot Lake park. We volgen de weg langs de rivier waarbij ik de grootste gaten in de weg probeer te ontwijken. Ondanks dat, schudden we zo nu en dan alle kanten op als er te veel gaten in de weg zitten om omheen te rijden. Zat er gisteren een beer vlak onder onze neus, nu zaten er drie aan de overkant van de rivier; vrolijk door het water springend achter de zalmen aan. Als we weer op de doorgaande weg komen, zien we langs de rivier wederom drie beren. Een moeder met kind en een andere bruine beer.
We rijden nu naar de ferry om de oversteek naar Skagway te maken. Het is een bescheiden veerboot waar ik nog even achteruit mocht insteken tussen twee andere rijen auto’s. Dan is zo’n camper toch best wel groot! De overtocht van een uur was voornamelijk nat en grijs. In ieder geval anders dan we hadden gehoopt. We komen rond één uur in Skagway aan: een gezellig dorpje waar de tijd lijkt stil te hebben gestaan sinds 1900. Alle huizen en winkels zijn in Wild West uitvoering en de meeste gevels zijn ook daadwerkelijk meer dan 100 jaar oud. Ook hier is het grijs en nat. Nadat we een smoothie en een hapje hebben genuttigd lopen we terug naar de camper om de grens weer over te gaan naar Carcross. Daar zou vandaag mijn koffer worden afgeleverd bij een camping annex supermarkt.
Bij de grensovergang treffen we een diender die kennelijk met zijn verkeerde been uit bed was gestapt want hij was behoorlijk chagrijnig. Uiteindelijk waren we grenspost toch snel voorbij. De weg naar Carcross leidt langs een kilometers lang meer, Tutshi Lake. Ter plaatse vinden we de camping en ook mijn koffer weer terug. Eindelijk. In het oude centrum parkeren we op een parkeerplaats naast een watertje. Hier kunnen we vannacht wel rustig staan.
-
02 Oktober 2019 - 20:15
Cees&Pita:
Erica&Harry.Wat een reis problemen met de koffers gelukkig op gelost.Harry ik begrijp dat je bij terug komst als truck driver kunt beginnen.Als ik Erica was zou ik een beren jas gaan kopen lekker warm.Harry klein advies als je een Mall waren huis tegen komt,die hebben vaak wapens te koop en voor al ook pepper spray.Of een colt 45.Je weet maar nooit wat jullie tegen komen.Verders hopen we dat jullie alleen maar moois tegemoet gaan.Groetjes Pita&Cees. -
03 Oktober 2019 - 13:50
Cor En Ria Markus:
Wat goed dat die koffer eindelijk bij je terecht is gekomen. En nu maar hopen dat het weer opknapt. Ik vind het knap dat je die wel hele grote camper hebt kunnen inparkeren. Groetjes van ons. Mam en Cor
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
